Sahabî(çoğulu:sahabe=ashâb):sözlükte, arkadaş, dost, ahbab demektir.Sahâbî, Hazreti Peygambere mü'min olarak mülâki olan ve müslüman olarak ölen kimsedir. (mülâki olmak; Hz. Peygamberi görmek, onunla konuşmak, sohbet etmek, beraber yürümek demektir ki, çocukları ve gözleri görmeyenleri de içine alır) Bu anlamda ‘nin üzerinde sahabi vardır.
En Son Vefat Eden Sahâbîler; Mahmûd b. Rebî‘ 99/717, Enes b. Mâlik 93/712 ve Ebü’t-Tufeyl Âmir b. Vâsile ‘dir 110 /728. Sahabe ansiklopedileri: 1-İbn Abdilber, el-İstîâb, 2-İbnü’l-Esîr, Üsdü’l- ġābe 3-İbn Hacer, el-İsâbe,Tâbiîn(çoğulu, Tâbiûn): Sahabe ile mülakî olanlar/karşılaşanlardır. Yani tâbiî, Hz. Peygambere yetişememiş ve O’nu görenleri görmüştür.Tebeu’t-tâbiîn(etbe’u’t-tâbiîn): Tâbiûn ile mülakî olanlar/karşılaşanlardır. Yani bunlar, sahabeye yetişememiş ve onları görenleri görmüştür.Sahabenin tamamının âdil olduğu hususunda ümmetin icmaı( fikir birliği) vardır. Fakat sahabeden sonrakiler adil olabilir de olmayabilir de.
En Son Vefat Eden Sahâbîler; Mahmûd b. Rebî‘ 99/717, Enes b. Mâlik 93/712 ve Ebü’t-Tufeyl Âmir b. Vâsile ‘dir 110 /728. Sahabe ansiklopedileri: 1-İbn Abdilber, el-İstîâb, 2-İbnü’l-Esîr, Üsdü’l- ġābe 3-İbn Hacer, el-İsâbe,Tâbiîn(çoğulu, Tâbiûn): Sahabe ile mülakî olanlar/karşılaşanlardır. Yani tâbiî, Hz. Peygambere yetişememiş ve O’nu görenleri görmüştür.Tebeu’t-tâbiîn(etbe’u’t-tâbiîn): Tâbiûn ile mülakî olanlar/karşılaşanlardır. Yani bunlar, sahabeye yetişememiş ve onları görenleri görmüştür.Sahabenin tamamının âdil olduğu hususunda ümmetin icmaı( fikir birliği) vardır. Fakat sahabeden sonrakiler adil olabilir de olmayabilir de.
