OSMANLI EKONOMİSİ
Osmanlı ekonomisinde klasik dönemde üç ana ilke etkili
olmuştur.
Bunlar; iaşecilik, fiskalizm ve gelenekçiliktir.
İaşecilik:
Bu ilkeye göre reayanın refahını sürekli kılmak için
öncelikle piyasada istenilen kalitede, uygun fiyatta yeteri
kadar mal bulunmalıdır. Bu nedenle Osmanlı’da üretime
önem verilmiştir.
Gelenekçilik:
Bu ilke sosyal ve ekonomik ilişkilerde mevcut
dengeleri(üretim-tüketim dengesi) korumayı ve var olan
düzeni bozacak değişme eğilimlerini engelleme eğilimlerini
ifade etmektedir.
Fiskalizm:
Bu ilke hazineye ait gelirleri mümkün olduğunca yüksek
tutma ve ulaştığı düzeyin altına indirmemeyi hedefliyordu.
Devletin bir yandan gelirlerinin yükseltmesi, diğer yandan
harcamaların kısılması olarak özetlenebilir.
Ülke toprakları hanedana aitti ancak bu toprakların
kullanımı reayaya(halk) bırakılmıştı. Devlet, her köylüye
geçimini sağlayacak kadar toprağı kullanmasına özen
göstermişti. Tarımsal teşkilatlanmayı da tımar sistemiyle
gerçekleştirmişti.
