Devletin Toprakları Padişahındır anlayışı eski Türk devletlerin kut anlayışına dayanmaktadır. Eski Türk devletlerinde Gök Tanrı inancına göre ülkeyi yönetme yetkisi boylara verilmiştir ve ülke o hanedanın ortak malı anlayışı gelmiştir.
Bu anlayışa göre ülke toprakları gerekirse hanedan arasında paylaşılırdı. Fakat yönetici olarak kağana bağlı kalırlardı. Hanedandan bir kişi öldürüleceği zaman hiç bir zaman kanı akıtılmamıştır. Boğularak öldürülmüştür.
Anlayış gereği eski Türklerde ülke kağana ve ailesine aittir. Çünkü hiç bir zaman kağanın soyundan gelmeyen bir kişi kağan olamamıştır.
I. Murad Dönemi’nde kabul edilen “Devletin toprakları padişah ve oğullarınındır.” ilkesinin yerine Fatih Devri’nde “Devletin toprakları padişahındır.” anlayışı getirilmiştir.
Bu durum, padişahın ülke üzerinde mutlak otorite sahibi olmasını sağlamıştır. Böylece merkezi otorite güçlenmiş ve devletin otoritesi de artmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder